(Πρόλογος – Θα ήθελα να δω την “επιχειρηματική ηθική” να μην είναι πλέον οξύμωρο σχήμα. Η ημέρα χρειάζεται να έρθει (και ΟΝΤΩΣ έρχεται) που τα νομικά δικαιώματα ενός και μόνο ατόμου θα είναι πιο σημαντικά από εκείνα μιας εταιρείας. Σύγχρονες δικαστικές αποφάσεις έδωσαν σε εταιρείες όλα τα δικαιώματα ενός προσώπου με λίγη από τη νομική ή ηθική ευθύνη.
Αυτή η αδικαιολόγητη νομική ερμηνεία έχει χρησιμοποιηθεί στο μέγιστο βαθμό κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων αιώνων. Έδωσε τη δυνατότητα στις σύγχρονες εταιρείες να γίνουν η πιο ισχυρή νομική μορφή μεταφοράς πλούτου στην ανθρώπινη ιστορία. Είναι ο τέλειος μηχανισμός για κάτι τέτοιο, γιατί ακόμα κι αν είναι συχνά διαπραγματεύσιμες “δημόσια”, έχουν σαφώς εξελιχθεί με την πάροδο του χρόνου προς όφελος των λίγων και εις βάρος των πολλών – πάντα σε θέση να κρυφτούν πίσω από «προσωπικότητες» ή με την παροχή ελάχιστης υπηρεσίας «αποζημιώσεων», ενώ απομυζούν όσο το δυνατόν περισσότερα από τις κοινότητες και τις χώρες στις οποίες βρίσκονται.
Αυτές οι μέρες πλησιάζουν στο τέλος τους. Το ΓΕΓΟΝΟΣ θα τα αλλάξει όλα αυτά. Σχεδόν εν μία νυκτί, ένας μεγάλος αριθμός πολυεθνικών επιχειρήσεων – ιδιαίτερα αυτών του χρηματοπιστωτικού τομέα – θα βγουν σε πτώχευση. Το τεράστιο μέγεθος αυτών των πτωχεύσεων θα απαιτήσει τη διάλυση αυτών των επιχειρήσεων, έτσι ώστε οι «πολυεθνικές» θα αποτελέσουν πια τα απομεινάρια μιας εποχής μέσα στη διαφθορά και την τεράστια ανισότητα. Δεν θα επιτρέπεται πλέον στις εταιρείες να έχουν τη δυνατότητα να μεταφέρουν πλούτο ύπουλα μεταξύ των χωρών ή από τους καταναλωτές και τους εργαζόμενους σε εκείνους που παρέχουν το «κεφάλαιο».
Ο σημερινός πληθυσμός των εταιρικών στελεχών θα πρέπει να προσαρμοστεί γρήγορα – ειδικά εκείνοι που έχουν εργαστεί για μεγάλο διάστημα άμεσα με ή ακόμη και για την Cabal. Για πολλούς, τα νέα αφεντικά τους θα είναι άνθρωποι από χώρες που χρειάστηκε να τους αναλάβουν. Αυτό από μόνο του θα αναγκάσει πολλούς να εγκαταλείψουν είτε τον επιχειρηματικό κόσμο μόνιμα (ίσως με τη βία σε ορισμένες περιπτώσεις), ή να αλλάξουν ριζικά τον τρόπο σκέψης τους βάζοντας “τους ανθρώπους πάνω από τα κέρδη”.
Η επιστολή που ακολουθεί έχει ως στόχο να διαβαστεί κατά τη διάρκεια της διακοπής της χρηματοπιστωτικής λειτουργίας από κάθε Διευθυντή, Διαχειριστή, Οικονομικό ή Διοικητικό Υπεύθυνο, διοικητικά συμβούλια, και επιπλέον κάθε αναλυτή επενδυτικής τραπεζικής που έχει χρησιμοποιηθεί ως φορέας επιβολής της νομοθεσίας από την Cabal προκειμένου να εξασφαλίσει ότι κάθε “δημόσιο ίδρυμα” υπηρετεί το οργανωμένο τους έγκλημα πάνω από όλα τα άλλα συμφέροντα.)
Μια Ανοιχτή Επιστολή στους Εταιρικούς Επικεφαλής: Τι σημαίνει το ΓΕΓΟΝΟΣ για την Ανθρωπότητα – και Εσάς
Αυτό που συμβαίνει τώρα και στο οποίο γίνεστε κι εσείς μάρτυρες είναι στα σκαριά πολύ καιρό. Τουλάχιστον από το 1975, είχε αναπτυχθεί ένα σχέδιο ώστε να κατευθύνουν μόνιμα την ανθρωπότητα μακριά από ένα ουτοπικό μέλλον κοινωνικού ελέγχου και οικονομικής υποδούλωσης. Αυτό κρίθηκε αναγκαίο από πράκτορες μυστικών υπηρεσιών μετά από τα φρικτά γεγονότα των προηγούμενων δώδεκα ετών – όπως η δολοφονία του JFK, η ακήρυχτη «σύγκρουση» του Βιετνάμ, και το σκάνδαλο Watergate.
Με τα χρόνια το σχέδιο αυτό μεγάλωσε σε έκταση και πολυπλοκότητα. Οι τακτικές εξελίχθηκαν, οι συμμαχίες διαμορφώθηκαν και, οι αριθμοί που εμπλέκονται αυξήθηκαν πάρα πολύ – αλλά στον πυρήνα του ήταν πάντα σχετικά με το σχηματισμό ενός αποτελεσματικού τρόπου διάδοσης της αλήθειας κατά τέτοιον τρόπο που θα ήταν αδύνατο να ελεγχθεί. Αυτό που συμβαίνει, δεν θα ήταν δυνατό να συμβεί χωρίς τον προσωπικό υπολογιστή ή το διαδίκτυο. Χωρίς καθεμία από αυτές τις εφευρέσεις να γίνει ευρέως χρησιμοποιούμενη, όλη η ροή πληροφοριών θα ήταν πλήρως ελέγξιμη με δεδομένους τους σχεδόν απεριόριστους πόρους και τη σκληρότητα της Cabal.
Τους καρπούς αυτής της προσπάθειας μπορούμε να τους συνειδητοποιήσουμε τώρα, αλλά πρόκειται να αντιμετωπίσουμε μια διακοπή στην «κανονική ζωή», που είναι εντελώς άνευ προηγουμένου στην ανθρώπινη ιστορία. Από σήμερα, θα αντιμετωπίσουμε τα ακόλουθα:
- Πρακτικά μια στιγμιαία αλλαγή σχετικά με το περιεχόμενο και τη μετάδοση των ειδήσεων από τα μέσα ενημέρωσης
- Μια προσωρινή διακοπή λειτουργίας του ηλεκτρονικού χρηματοπιστωτικού συστήματος
- Συγκλονιστικές συλλήψεις ισχυρών πολιτικών και θρησκευτικών προσωπικοτήτων, καπιταλιστών και χρηματοδοτών που θα μεταδίδονται ζωντανά από την τηλεόραση
- Ένα τεράστιο κύμα αποκαλύψεων σχετικά με συνωμοσίες που μέχρι τώρα δεν παραδεχόντουσαν, το οποίο θα ταρακουνήσει όσους μέχρι στιγμής ήταν ανυποψίαστοι, λίγο πολύ σαν κρύο ντους σε μεθυσμένο
Το κατέβασμα του κεντρικού τραπεζικού καρτέλ αποδείχθηκε ότι είναι ο μόνος τρόπος για να σταματήσει επιτέλους τις εγκληματικές επιχειρήσεις ενός εκπληκτικά μικρού αριθμού πλούσιων και εξαιρετικά επικίνδυνων ψυχοπαθών. Απλά, εφ ‘όσον το χρηματοπιστωτικό σύστημα παρέμενε στον έλεγχο των Κεντρικών Τραπεζών (και εκείνων που τα κατέχουν) αυτών των εγκληματιών θα είναι πάντα σε θέση να εκτυπώσουν χρήματα και να τα κατευθύνουν όπου κρίνεται απαραίτητο για να διατηρήσουν την κυριαρχία τους στην εξουσία. Τώρα η πηγή δύναμής τους θα έχει εκλείψει, αλλά η καθημερινή ζωή θα είναι κάθε άλλο παρά φυσιολογική για το επόμενο διάστημα. Κακουχίες μπορεί να συμβούν, αλλά τελικά το «νέο κανονικό» θα είναι πολύ πιο ευεργετικό για τις μάζες από το μέχρι τώρα status quo.
Η προκύπτουσα ριζική αλλαγή θα είναι μόνιμη. Μόλις οι διάφορες αποκαλύψεις των αντισυνταγματικών, παράνομων, και σίγουρα ανήθικων δραστηριοτήτων θα έχουν δημοσιοποιηθεί, δεν θα υπάρχει επιστροφή. Το νέο οικονομικό σύστημα θα είναι βασισμένο στα περιουσιακά στοιχεία αντί στο χρέος. Οι εταιρίες θα υπάρχουν σε ένα πολύ διαφορετικό κανονιστικό περιβάλλον. Πολλές από αυτές μπορεί πραγματικά να γίνουν «δημόσιες», υπό την έννοια ότι τα κέρδη τους θα διανέμονται στα πρόσωπα της χώρας στην οποία η εταιρεία έχει την έδρα της. Τέλος – και το σημαντικότερο – δεν θα υπάρχει αυτό που ονομάζουμε «ανεργία», γιατί πάντα θα υπάρχει πολλή εργασία διαθέσιμη.
Τελικά, έννοιες όπως «με περισσότερα προσόντα από αυτά που χρειάζονται», «πλεονάζον προσωπικό» και «μεγιστοποίηση της αποτελεσματικότητας κόστους» θα εκλείψουν ή θα αλλάξουν δραματικά μορφή στην επιχειρηματική δραστηριότητα. Αυτές τις έννοιες μας είχαν τρυπήσει το μυαλό στη μετά Milton Friedman πραγματικότητα όπου τα στελέχη των επιχειρήσεων είναι υπόλογα μόνο στους μετόχους. Τώρα είναι η στιγμή της αβεβαιότητας όπου οι νέες ιδέες πρέπει να ριζώσουν – και γρήγορα! Συλλογικά, θα πρέπει να οικοδομήσουμε ένα νέο μέλλον όπου θα είναι αδύνατο για μια τόσο μικρή ομάδα ανθρώπων να κυριαρχούν ολοκληρωτικά και να έχουν τον έλεγχο στις παγκόσμιες υποθέσεις για να σχηματίσουν μια αέναη λαβή στην εξουσία.
Πολλοί από εσάς μπορεί να φοβάστε τώρα. Μνημονεύοντας αυτό που είχε πει ο Nick Hanauer, μπορεί να αισθάνεστε ότι “έρχονται τα δίκρανα”. Ωστόσο, δεν χρειάζεται να είναι έτσι. Εσείς ελέγχετε τη μοίρα σας αυτή τη στιγμή της αβεβαιότητας – εφ ‘όσον έχετε ήδη αλλάξει και είστε πρόθυμοι να τροποποιήσετε τις σκέψεις σας σχετικά με το τι – ή πιο σωστά ΠΟΙΟΣ θα πρέπει να είναι προτεραιότητα στο πλαίσιο της κάθε επιχείρησης.
Παρά το γεγονός ότι μισώ τη χρήση αυτού του όρου, είναι οπωσδήποτε μια στιγμή «Έλα στον Ιησού” για όλους εσάς. Οι μέχρι τώρα σχέσεις μεταξύ των εταιρικών στελεχών και των μετόχων θα αναποδογυριστούν. Αντί να προσκυνάμε πλούσιους χρηματιστές και αναλυτές επενδύσεων, η ηγεσία κάθε εταιρείας θα είναι πλέον υπόλογη στο κοινό. Αυτό θα συμβεί σε μεγάλο βαθμό λόγω των αποκαλύψεων «των δούλων του χρήματος» που αρχίζουν. Οι άνεμοι θα περάσουν μέσα από ένα φαινομενικά άπειρο λαβύρινθο επενδυτικών κεφαλαίων, offshore λογαριασμών σε φορολογικούς παραδείσους, ή “σκληρών περιουσιακών στοιχείων” που έχουν αποκτηθεί παράνομα, όπως η γη ή τα πολύτιμα μέταλλα.
Τελικά, ο άνεμος θα μας οδηγήσει σε πολλούς από εκείνους τους οποίους έγιναν οι «δράστες» που πήγαν με τα πόδια όλη τη διαδρομή προς τη φυλάκιση. Αλλά όσα θα συμβούν στη συνέχεια θα μας επηρεάσουν όλους, και αυτό θα εξισώσει εξολοκλήρου τους οικονομικούς όρους σε όλο τον κόσμο.
Με απλά λόγια, πολύς από αυτόν τον πλούτο είχε κλαπεί μέσα από παράνομους πολέμους, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, ή από τις δραστηριότητες “οργανωμένου εγκλήματος” των RICO (Οργανισμοί Επηρεασμένοι και Διεφθαρμένοι από Εκβιαστές). Επιπλέον, αποδεικνύεται ότι αυτοί οι άνθρωποι χρηματοδοτούσαν και προωθούσαν την τρομοκρατία ανέκαθεν. Είναι ενδιαφέρον πως, για τα προαναφερθέντα εγκλήματα, είναι νόμιμο στις περισσότερες χώρες να αξιοποιήσουν τα περιουσιακά στοιχεία των ατόμων αυτών και να τα χρησιμοποιήσουν για αποζημιώσεις.
Ωστόσο, για να δοθούν αυτές οι αποζημιώσεις, οι μηχανισμοί αποθήκευσης πλούτου από αυτούς τους ανθρώπους πρέπει να αποσυναρμολογηθούν. Αυτό δεν σημαίνει μόνο το τέλος του τρέχοντος κεντρικού τραπεζικού καρτέλ, αλλά και το θάνατο της σύγχρονης επιχείρησης. Ουσιαστικά, όλα τα εταιρικά αποθέματα – είτε ανήκουν σε πρόσωπα ή σε οργανικούς επενδυτές – θα πρέπει να καταβληθούν έτσι, ώστε ο πλούτος να μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανοικοδόμηση των υποδομών του κόσμου, καθώς και για τις αποζημιώσεις από την χρηματοδότηση της τρομοκρατίας και των πολέμων γενοκτονίας.
Αυτό σημαίνει ότι η χρηματιστηριακή αγορά όπως την ξέραμε μέχρι σήμερα – πέθανε. Σχεδόν κάθε εταιρεία θα πρέπει να εθνικοποιηθεί λόγω πτώχευσης – ειδικά εκείνες που είναι σήμερα «πολυεθνικές». Στη θέση τους θα υπάρξουν νέες επιχειρήσεις που θα έχουν κατασκευαστεί από τις στάχτες των παλιών, που κάηκαν λόγω υπερβολικής απληστίας. Η ιδιοκτησιακή δομή αυτών των νέων επιχειρήσεων μπορεί να είναι αρκετά διαφορετική επίσης – το κύμα του μέλλοντος θα είναι η πραγματικά «δημόσια» ιδιοκτησία – καθώς τα κέρδη θα επιστρέφονται στις δικαιοδοσίες των εταιρειών αυτών.
Η μετακίνηση σε αυτό το είδος επιχειρηματικού μοντέλου θα έχει μια ενδιαφέρουσα παρενέργεια: οι περισσότεροι ιδιώτες θα πληρώνουν πολύ λιγότερο καθώς τα εταιρικά κέρδη θα ανακατανέμονται είτε μέσω ενός εταιρικού φόρου εισοδήματος ή μέσω της πλήρους κυριότητας από τους ανθρώπους μιας συγκεκριμένης πολιτείας, πόλης ή χώρας. Αν κάποιος είναι πρόθυμος να επανεξετάσει πώς ακριβώς λειτουργεί ο εταιρικός φόρος, είναι εύκολο να αναδιαμορφώσει τον φόρο εισοδήματος νομικών προσώπων ως μερίδιο κυριότητας μιας συγκεκριμένης εταιρείας σε ίση αναλογία με το ποσοστό του εταιρικού φόρου σε κάθε δεδομένη δικαιοδοσία. Έτσι, δεν είναι τόσο μακριά από ένα τράβηγμα του φόρου εισοδήματος στην ιδέα μιας εταιρείας που ανήκει “στον λαό και είναι για τον λαό”.
Ως εκ τούτου, τυχόν στελέχη που προσπαθούν να ελαχιστοποιήσουν τους φόρους που καταβάλλονται, στην ουσία παίρνουν από ένα σύνολο των μετόχων (η δικαιοδοσία στην οποία εδρεύει ο οργανισμός) και δίνουν σε ένα άλλο (οι πολύ «ελίτ», οι οποίοι συλλαμβάνονται και φυλακίζονται κατά τη στιγμή του ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ) .
Η επανεξέταση των εταιρικών φόρων, καθώς και ποια θα πρέπει να είναι τα «δικαιώματα» μιας επιχείρησης είναι δύο μόνο από τις πολλές αλλαγές που έρχονται, και που έχουν αργήσει. Με απλά λόγια, όλοι εσείς που τρέχετε επιχειρήσεις έχετε αφήσει τα δύο πιο σημαντικά σύνολα των ενδιαφερομένων από την εξίσωση για πάρα πολύ καιρό, εκτός – τους εργαζόμενους και τους πελάτες. Το να συναινείτε απλά στις απαιτήσεις των μετόχων είναι ένας εξαιρετικός τρόπος για να κάνετε τον εαυτό σας να δείχνει καλός, βραχυπρόθεσμα. Μακροπρόθεσμα, είναι νομιμοποιημένη κλοπή διότι ενθαρρύνετε αποφάσεις οι οποίες είναι επιβλαβείς για την κοινωνία στο σύνολό της.
Η επιλογή είναι στο χέρι όλων σας για το πώς θέλετε να προχωρήσετε. Εάν επιθυμείτε να υπερασπιστείτε τις παρελθοντικές δράσεις και αποφάσεις σας, ετοιμαστείτε για δημόσια γελοιοποίηση – στην καλύτερη περίπτωση. Λάβετε υπόψη σας ότι υπάρχουν πολλά λευκά καπέλα στις διάφορες υπηρεσίες πληροφοριών σε όλο τον κόσμο – από πού νομίζετε ότι οι “Ανώνυμοι” παίρνουν τις πληροφορίες τους; Κάθε συζήτηση, κάθε σημείωμα, κάθε απόφαση για την ποινική ελίτ έχει εντοπιστεί – και αν υπάρχουν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία για να παρουσιαστούν σε ένα Μεγάλο Δικαστήριο, μπορεί κάλλιστα να χρεωθείτε για εγκλήματα επιχειρηματιών. Αν αυτή είναι η μοίρα που θέλετε για τον εαυτό σας, συνεχίστε – παραμείνετε πεισματάρηδες και προκλητικοί, γιατί το μέλλον σας θα είναι στη φυλακή και θα παραμεριστείτε, ενώ το υπόλοιπο της ανθρωπότητας θα βιώσει μια ανάπτυξη οικονομική και ενός προτύπου διαβίωσης που μέχρι σήμερα υπήρχε μόνο στα όνειρα των ανθρώπων.
Από την άλλη, εάν κοιταχτείτε στον καθρέφτη και αποφασίσετε ότι “Ίσως είναι η ώρα να κάνουμε αλλαγές”, μπορεί να καταλήξετε σε πολύ καλύτερη διαχείριση της όλης κατάστασης από ό, τι άλλοι συνάδελφοί σας που αγωνίζονται για τη φήμη τους και ξοδεύουν όλο τον χρόνο, την ενέργεια και, τα περιουσιακά τους στοιχεία που συρρικνώνονται γρήγορα. Εσείς που εργάζεσθε για ένα καλύτερο μέλλον έχετε πάρει συμβουλές από εκείνους που έχουν τη γνώση ότι η συγχώρεση είναι το πιο επιθυμητό αποτέλεσμα των επερχόμενων ακροάσεων για την Αλήθεια & Συμφιλίωση. Εμείς, ως είδος, πρέπει να προχωρήσουμε μπροστά, και κάποιοι από εσάς μπορεί να αποδειχθεί ότι είστε ζωτικής σημασίας για τη θεραπεία και την ανοικοδόμηση του κόσμου μας. Ωστόσο, μέχρι να έχουν γίνει ορισμένες δημόσιες δηλώσεις μεταμέλειας – είναι απίθανο κάποιος που είχε τη λέξη «Επικεφαλής» στον τίτλο του πριν από το ΓΕΓΟΝΟΣ να θεωρηθεί ποτέ ξανά αξιόπιστος, εκτός αν ανοίξουν τα χαρτιά τους για όλες τις συνομιλίες και τα μνημόνια που είναι κρυμμένα κάτω από τη φαύλη ομπρέλα των “Συμφωνητικών Εμπιστευτικότητας“.
Είναι ώρα να σταματήσετε να κρύβεστε πίσω από τις νομικές και οικονομικές προστασίες που απολαμβάνατε καιρό τώρα. Τώρα που το ΓΕΓΟΝΟΣ είναι εδώ, αυτές οι προστασίες έφυγαν για πάντα. Προχωρώντας μπροστά, όποιος θα τα καταφέρνει στον κόσμο των επιχειρήσεων θα πρέπει να δημιουργεί αξίες για τους πελάτες με ηθικό τρόπο. Αυτό σημαίνει ότι πλέον δεν θα συμπεριφέρεστε στους εργαζόμενους σαν να είναι μοσχάρια, δεν θα προσλαμβάνετε παιδιά για να δουλέψουν σε κάτεργα, που είναι σε κάθε περίπτωση στρατόπεδα εργασίας σκλάβων. Όχι. Το να πάμε μπροστά όλοι σημαίνει ότι θα πρέπει να αποτιμάται ο καθένας ξεχωριστά και όχι ανάλογα με το πού μεγάλωσε, τι χρώμα δέρματος έχει ή ανάλογα με τον ποιόν γνωρίζει ή ποιό είναι το επώνυμό του.
Είναι καιρός να μπείτε σε πρόγραμμα και επιτέλους να αναγνωρίσετε ως ίσους εκείνους τους οποίους απαξιώνατε για τόσο καιρό. Είμαστε όλοι μαζί σε αυτό, και οι υπόλοιποι από εμάς – το 99%, αν το κάνετε, θέλουμε να σας καλωσορίσουμε με ανοιχτές αγκάλες, αν είστε πρόθυμοι να ανοιχτείτε για το τι συνέβαινε πίσω από τις κλειστές πόρτες για τόσα πολλά χρόνια.
Το πρωτότυπο άρθρο το βρίσκετε εδώ: http://eventreference.org/2015/03/29/an-open-letter-to-corporate-executives-what-the-event-means-for-humanity-and-you/